ماندن و یا سقوط #کوبانی، دیگر فقط سرنوشت یک شهر نیست. کوبانی اگر بماند، «شروع ِ پایان» #داعش است. و اگر سقوط کند، آتشی چندساله همه منطقه و جهان را شعلهور خواهد کرد. ترکیهای که حالا مرز را بر امدادرسانی به کوبانی بسته، اولین زخم داعشیها را خواهد چشید. و بعد عربستان و اروپا و آمریکا...! برای همین است که جهانیان، چشم از کوبانی بر نداشته اند. ماندن یا سقوط این شهر، تاریخ را به «قبل و بعد از کوبانی» تقسیم میکند. آنطور که ۱۱سپتامبر چنان کرد.
آدمها دو پا برای ماندن و افتادن دارند. یک پا برای ایستادن، ماندن، بودن دارند. و یک پا برای لغزیدن، فروافتادن و سقوط.
مردان و زنان کوبانی، مدتهاست با دستان خالی روی پای «ایستادگی» خود ایستادهاند. روی پایی که بنای مقاومت دارد، تکیه کردهاند. آنها بنای لغزش و عقبنشینی ندارند. کوبانی بنای ماندن دارد. و روی همان «پای ماندگاری» خویش میماند.
[فیس بوک #بابکداد]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر